- Friday, 06 September 2019
- Hits: 3533
این بیماری یک شکایت نسبتاً شایع است که اساساً مردان را از دوران بلوغ تا سی سالگی مبتلا می کند و بصورت یک سوراخ ترشح کننده یا آبسه یا زخم عفونی در پوست یا سینوس حاوی مو و در پایین ترین نقطه پشت، در خط وسط و در بالای سوراخ مقعد در بین کپل ها ظاهر می شود و چون غالباً حاوی یک کلاف مو می باشد اصطلاحاً به آن بیماری آشیانه مو هم گفته می شود.
علائم بیماری
• سینوس پایلونیدال ممکن است مدت ها بدون علامت باشد.
• اغلب بیماران معمولاً با درد پایین پشت و بین کپل ها و ترشح از این ناحیه مراجعه می کنند.
• گاهی ممکن است یک توده بدون درد یا یک تورم در ناحیه فوق ایجاد گردد و بیمار در هنگام استحمام و شستشوی این ناحیه متوجه آن گردد.
• گاهی ممکن است به صورت یک گودی یا فرورفتگی یا سوراخ در پوست ناحیه بین کپل ها بروز کند.
• ممکن است در سینوس آبسه ایجاد گردد. در این صورت بیمار دچار تب و درد و تورم فزاینده پایین پشت می گردد.
آمادگی های قبل از عمل سینوس چیست؟
• جراح در صورتی که صلاح بداند قبل از عمل با متخصص بیهوشی و احیاناً با متخصص قلب مشورت می کند. بیمار لازم است سابقه ابتلا به بیماریهای قبلی و بیماریهای مادرزادی و داروهایی که مصرف می کند (مانند آسپیرین ASA) را به اطلاع پزشک برساند.
• قبل از عمل بایستی موهای ناحیه عمل را تا فاصله زیادی از محل سینوس از بین برد و به دنبال آن استحمام کرد.
• حداقل از 12 ساعت قبل از عمل باید ناشتا بود.
مراقبت های بعد از عمل
• قبل از ترخیص در مورد نحوه ادامه درمان، داروهای مورد نیاز و زمان مراجعه بعدی، نحوه استحمام، مدت استراحت، نحوه فعالیت های روزانه، نحوه پانسمان از جراح سوال نمایید.
• موهای ناحیه عمل بایستی هر هفته از بین برده شوند در غیر اینصورت ممکن است بیماری عود کند. بعد از زایل کردن موها بایستی با استحمام موها را از بدن دور نمود.
• در صورتیکه جراح زخم را باز نگهدارد بایستی زخم زیر نظر جراح و به طریقی که وی توصیه می کند پانسمان گردد. لذا در این حالت نیز حتماً قبل از ترخیص اطلاعات لازم را اخذ نمایید. معمولاً در این وضعیت زخم را با گاز پانسمان پر می کنند. بعد از عمل روزانه 2 بار شستشوی محل زخم با آب ساده و گرم انجام شود سپس پانسمان نماید. معمولاً برای پر شدن زخم 2 تا 3 ماه وقت نیاز است.
• در مواردی که آبسه شکافته شده است بایستی آنتی بیوتیک های تجویز شده را طبق نظر پزشک مصرف نمایید.
• در مواردی که بعد از جراحی زخم بسته شود مراقبت از زخم مشابه زخم های معمولی است ولی بدلیل مجاورت و نزدیکی زخم به مقعد بایستی مراقبت بیشتری در جهت گاهش آلودگی زخم بعمل آید.
• درد ناحیه عمل در این بیماری قدری شدید است. بهتر است قبل از ترخیص از تجویز و دریافت داروی مسکن مطمئن باشید. استفاده از توالت های فرنگی باعث کمتر شدن درد می شود.
• در صورتی که نشستن برای بیمار مشکل و با درد همراه باشد بایستی یک بالشتک که وسط آن سوراخ باشد تهیه و از آن استفاده نمود در این صورت زخم در ناحیه سوراخ قرار می گیرد و فشاری بر آن وارد نمی شود.
• از پوشیدن لباس های زیر چسبنده اجتناب شود.
• از نشستن طولانی مدت در یک وضعیت اجتناب شود.
• در صورت چاقی توصیه به کاهش وزن می شود.
• بهداشت ناحیه به طور کامل رعایت شود و ناحیه مربوطه خشک نگهداشته شود.
عوارض سینوس پایلونیدال
عوارض زودرس:
ممکن است در حین عمل قسمتی از مجرای سینوس در حاشیه زخم باقی بماند و از دید جراح دور بماند. در این صورت بقایای سینوس مجدداً رشد نموده و به یک سینوس کامل تبدیل می شوند.
عوارض دیررس:
شامل عفونت ثانوی ناشی از باقیماندن مو یا بقایای چرک غلیظ شده می باشد. مراقبت ناکافی یا عدم توجه کافی به زدودن موها از علل این عارضه است.
- Friday, 06 September 2019
- Hits: 5863
التهاب کیسه صفرا به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد و در اکثر قریب به اتفاق موارد همراه با سنگ های کیسه صفرا روی می دهد.
التهاب حاد کیسه صفرا
واژه التهاب حاد کیسه صفرا به حساسیت و درد زیر دنده ای راست گفته می شود که به دنبال انسداد مجرای صفراوی کیسه صفرا (سیستیک) و در نتیجه آن اتساع مجرا و کیسه صفراوی و همچنین التهاب و ایجاد عفونت در آن به وجود می آید. این انسداد و التهاب معمولاً پس از ایجاد سنگ های صفراوی و مسدود شدن مجاری توسط آن ها به وجود می آید.
دردها در این بیماری معمولاً از ناحیه اطراف معده در شکم و یا یک چهارم فوقانی و راست شکم شروع شده و به تدریج شدت این درد افزایش می یابد و معمولاً در ناحیه کیسه صفرا به صورت موضعی درمی آید درد در این بیماری به طور خود به خود رفع نمی گردد.
بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، تب خفیف و حساسیت زیردنده ای راست به صورت شایعی وجود دارد.
ممکن است کیسه صفرا در برخی بیماران بزرگ و حساس شده و با دست قابل لمس گردد. در بعضی از موارد زردی یا یرقان نیز به چشم می خورد.
احتمالاً بیمارانی که دچار التهاب حاد کیسه صفرا بوده و علائمشان فروکش می کند ظرف مدت یک سال دچار عود و بازگشت مجدد بیماری خواهند شد
لذا با توجه به مسیر طبیعی این بیماری بهترین روش جراحی سریع و زودهنگام است.
التهاب مزمن کیسه صفرا (کله سیستیک مزمن)
التهاب مزمن کیسه صفرا به علائم غیرحاد ناشی از سنگ های صفراوی گفته می شود که بهتر است از آن تحت عنوان درد صفراوی نام ببریم.
التهاب مزمن جدار کیسه صفرا تقریباً همیشه در حضور سنگ کیسه صفرا ایجاد می شود. علائم این بیماری به صورت دردی مداوم در ناحیه اطراف معده در سطح بدن و یا یک چهارم فوقانی راست شکم است که سریعاً پدیدار می شود و در عرض چند دقیقه شدت آن به یک حد ثابتی می رسد بعد از آن در مدت 30 دقیقه تا چند ساعت شروع به از بین رفتن تدریجی می کند به علاوه تهوع و استفراغ ممکن است به همراه دردهای صفراوی وجود داشته باشد اما علائمی چون تب و یا احساس توده ای در شکم وجود ندارد.
علائم دیگر چون سوءهاضمه، عدم تحمل غذاهای چرب، نفخ، سوزش سردل و آروغ زدن دیده شده است.
عوارض التهاب کیسه صفرا
1- یکی از عوارض بیماری های التهابی کیسه صفرا عفونی شدن آن است. معمولاً علائمی چون تب بالا، درد شدید در ناحیه راست فوقانی شکم داشته که این عارضه خطر نسبتاً بالایی در ایجاد سوراخ کیسه صفرا دارد، که بیمار باید مورد عمل جراحی قرار گیرد.
2- تجمع مایعات در داخل کیسه که بیشتر به علت انسداد مجرای صفراوی توسط سنگ ایجاد می گردد.
درمان
بیشترین راه درمان سنگ های صفراوی علامت دار جراحی است که به این نوع جراحی " کلسیستکتومی" گفته می شود، که به دو روش جراحی باز و لاپاراسکوپی صورت می گیرد. در لاپاراسکوپی جراح با ایجاد چند برش کوچک روی شکم وسایل جراحی و دوربین را وارد شکم نموده و با مشاهده روی نمایشگر بافت ها را جدا نموده و کیسه صفرا را خارج می نماید. که در این روش ماهیچه های شکمی بریده نشده و بیمار درد و عوارض کمتری را تحمل می کند.
روش دوم جراحی باز بوده که جراح با یک برش 12 تا20 سانتی روی شکم به کیسه صفرا دسترسی پیدا نموده و آن را خارج می نماید. که این روش نیاز به 2 تا 7 روز بستری شدن دارد. بیشترین عارضه آسیب به مجاری صفراوی است.
درمان غیرجراحی: استفاده از داروهای از بین برنده سنگ. این داروها از اسیدهای صفراوی ساخته شده که از بین برنده سنگ ها می باشند. یک روش دیگر غیرجراحی روش تماسی است که دارو داخل کیسه صفرا تزریق می گردد. که این دارو از بین برنده سنگ می باشد.
نکات:
• سنگ های صفراوی بیشتر در افراد مسن تر که دچار اضافه وزن هستند ایجاد می شود.
• حمله سنگ صفرا بعد از غذا خوردن روی می دهد.
• علائم آن ممکن است مانند علائم قلبی باشد لذا تشخیص بسیار مهم است.
خوشبختانه کیسه صفرا عضوی است که افراد می توانند بدون آن زندگی کنند چراکه صفرا به جای ذخیره شدن مستقیماً وارد روده شده و دفع می گردد.
آموزش های قبل از عمل
• ناشتا بودن قبل از عمل.
• منع واجتناب از خوردن داروهای خوراکی مثل: آسپرین وارفارین و...مگر طبق دستورپزشک.
• توضیح درمورد نحوه عمل ونوع بیماری مطابق با دانش وفرهنگ بیمار.
• چک کردن آزمایشات CBC-PTT-PT بیوشیمی وداشتن عکس ریه ودیگر آزمایشات وگرافی. های لازم طبق دستورپزشک باتوجه به شرایط بیمار.
آموزش های بعدازعمل جراحی
• بعد از به هوش آمدن بیمار در وضعیت طاق باز بگیرد به طوریکه بالاتنه وی مختصری بالاتر قرار گیرد و زانوهایش کمی خم شود.
• داشتن لوله معده جهت جلوگیری از اتساع شکم
• نوشیدن آب ومایعات پس از گذشت 24ساعت از زمان عمل جراحی
• شروع رژیم غذایی نرم پس از بازگشت صداهای طبیعی روده طبق دستورپزشک.
• قراردادن بالش یا شکم بند روی برش جراحی هنگام چرخش، سرفه کردن، تنفس عمیق به منظور کاهش دردبیمار
• تنفس صحیح عمیق هر چند ساعت یک بار و خارج شدن هر چه سریعتر از تخت وراه رفتن به منظور پیشگیری از عوارض ریوی مانند: پنومونی (عفونت ریه ) واتلکتازی (روی همخوابیدن ریه )
• درصورت وجود لوله های تخلیه ترشحات قراردادن آنها درسطح پایین تراز زخم درحین راه رفتن
در موارد زیر پزشک خودرا آگاه سازید
• درد در قسمت فوقانی راست شکم.
• تهوع /استفراغ
• اسهال/نفخ شکم/ بی اشتهایی
• ادرار تیره
• مدفوع کم رنگ به رنگ گل رس.
• رنگ زرد صلبیه
• تب/افزایش نبض وکاهش فشارخون
• نشت صفرا ازاطراف لوله های تخلیه ترشحات
اجرای دستورات بعد از عمل توسط بیمار
• عدم استفاده ازغذاهای پرچرب وتخم مرغ به مدت 6-4 هفته بعد از عمل جراحی جهت پیشگیری ازنفخ.
• مصرف داروها طبق دستورپزشک.
از سر گرفتن فعالیت ها
• شروع فعالیت های سبک مانند قدم زدن واجتناب از فعالیت های سنگین.
• دوش گرفتن 2-1 روز بعداز عمل با دستور پزشک
• رانندگی پس از 4-3 روز با مشورت پزشک
• بلند نکردن اجسام سنگین به مدت یک هفته پس از جراحی
• عدم منع فعالیت جنسی
مراقبت از زخم
• کنترل محل عمل از نظر علایم عفونت مانند: ترشحات زرد و بدبو، حساسیت، گرما، قرمزی
• شستشوی محل عمل باآب وصابون ملایم
• کنترل درد با مصرف داروهای مسکن طبق دستورپزشک.
• محدودیت درمصرف موادغذایی پرچرب.
• مصرف میوه های پخته و برنج سیب زمینی آب پز و نان و قهوه و چای درحد تحمل.
• منع از مصرف تخم مرغ و خامه و غذاهای سرخ شده و پنیر دسر پرچرب و شیرین الکل.
- Friday, 16 August 2019
- Hits: 3679
آپاندیس یک زائده کوچک انگشت مانند با طولی در حدود 10 سانتی متر می باشد که در درون شکم انسان قرار دارد. این زائده بطور پیوسته از غذا پر و تخلیه می شود. از آنجا که این زائده بطور کامل تخلیه نمی شود و قطر آن کوچک می باشد لذا مستعد عفونت و انسداد است.
آپاندیسیت به معنی التهاب آپاندیس بوده و شایعترین علت التهاب حاد در قسمت تحتانی راست شکم می باشد. این عارضه شایعترین علت جراحی اورژانسی شکم می باشد. فرآیند التهاب و تورم، فشار داخل زائده را افزایش میدهد در نتیجه یک درد عمومی و پیشرونده در قسمت بالای شکم به مدت چند ساعت ایجاد می شود، این درد بعدا در قسمت تحتانی و راست شکم جمع می شود.
علائم بالینی آپاندیسیت شامل کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، و نفخ شکم می باشند.
نکته مهم: وقتی بیمار دچار تب،تهوع یا درد شکم می شود نباید ملین (کارکن) یا مسکن بخورد. پاره شدن آپانديس ، باعث درد منتشر و نفخ مي گردد . با مصرف ملين ها آپانديس ملتهب ممکن است پاره شود.
سوراخ شدن آپانديس مهمترين عارضه آن است كه منجر به پريتونيت يا آبسه مي شود. این عارضه عمدتاً 24 ساعت بعد از شروع درد رخ مي دهد و با تب C°38 يا بيشتر، ظاهري بدحال و درد و حساسيت در لمس خود را نشان مي دهد.
تشخیص بیماری با انجام معاینه بالینی توسط پزشک، انجام آزمایش خون و ادرار و انجام رادیوگرافی و سونوگرافی شکم صورت می گیرد.
تنها درمان بیماری با جراحی است که آپاندیس به وسیله جراح برداشته می شود. برداشتن این زائده ملتهب هیچگونه مشکلی ایجاد نمیکند ولی ماندن آن در شکم بسیار خطرناک است.
پس از عمل و به هوش آمدن به شما داروهای مسکن و آنتی بیوتیک طبق دستور پزشک معالج داده خواهد شد. یکی از عوامل موثر در تسریع بهبودی شما بعد از عمل راه رفتن می باشد که باید مرتباٌ آنرا انجام دهید.
مراقبت های قبل از عمل شامل:
• شروع محلولهای وريدی به دستور پزشک
• درمان آنتي بيوتيكی به دستور پزشک
• قراردادن لوله در بينی در صورت نیاز
• خودداری از دادن تنقيه به دليل خطر پارگی روده
• خودداری از دادن مسكن قبل از تشخيص آپانديسيت
و مراقبت های بعد از عمل شامل:
• قرار دادن بيمار در وضعيت نيمه نشسته (اين وضعيت فشار بر شكم و در نتیجه درد را كم مي كند)
• تجویز مسكن براي كاهش درد در 24 ساعت اول بعد از عمل
• مراقبت از زخم و تعويض پانسمان
• ناشتا ماندن بيمار تا 24 ساعت بعد از عمل
• و راه بردن و سرفه کردن بيمار پس از 24 ساعت بعد از عمل است.
توصیه های لازم در زمان ترخیص شامل:
• پانسمان ناحیه عمل قبل از ترخیص از بیمارستان تعویض شده و ناحیه عمل توسط پزشک و پرستار کنترل شود.
• در خانه زیاد در بستر قرارنگیرید و بیشتر راه بروید و سرفه کنید
• پانسمان ناحیه عمل پس از 48 ساعت برداشته شود. از این پس ناحیه عمل نیاز به پانسمان ندارد مگر اینکه پزشک معالج شما دستور داده باشد.
• شروع استحمام بانظر پزشک جراح میباشد.
• محل زخم را تمیز و پاکیزه و باز نگه دارید.
• یک هفته تا 10 روز بعد از عمل جراحی برای کشیدن بخیه های ناحیه عمل به بیمارستان یا پزشک معالج خود مراجعه نمائید.
• به مدت دو هفته از انجام کارهای سنگین خوداری نمائید. پس از این مدت می توانید به فعالیتهای طبیعی و روزمره خود ادامه دهید.
• در صورت مشاهده هرگونه تغییر در محل عمل جراحی مانند قرمزی، تورم و التهاب فورا به پزشک معالج خود مراجعه نمایید.
• داروها و آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک را در منزل طبق ساعتهای دستور داده شده بطور دقیق مصرف نمائید.
• رژیم غذایی شما پس از ترخیص معمولی می باشد ولی باید تا حد امکان از مواد پر پروتئینی مانند شیر، ماست،گوشت و میوه جاتی که حاوی ویتامین C بیشتری می باشد استفاده کرده و از خوردن غذاهای نفاخ پرهیز نمائید. از مایعات بیشتر استفاده کنید.
- Friday, 06 April 2018
- Hits: 8756
استرابیسم یا انحراف چشم یعنی چه؟
انحراف یا لوچی چشم نقصی است که در آن محور چشم ها در یک راستا نمی باشند. معمولاً محور یک چشم مستقیم است و چشم دیگر به طرف داخل، خارج، بالا یا پایین انحراف پیدا می کند. چشم منحرف ممکن است گاهی مستقیم گردد و چشم مستقیم نیز ممکن است گاهی منحرف شود. استرابیسم در کودکان شایع است به نحوی که تقریباً 4-2 درصد از کودکان مبتلا به استرابیسم می باشند. این میزان در بزرگسالان تقریبا یک درصد است.
آیا انحراف سبب تنبلی چشم می گردد؟
اگر در دوره کودکی دو چشم به طور طبیعی هم راستا باشد بینایی خوبی حاصل می گردد. استرابیسم ممکن است سبب کاهش بینایی یا تنبلی در چشم منحرف گردد. مغز تصویر به دست آمده از چشم بهتر را درک می کند و تصویر چشم منحرف را نادیده می گیرد که منجر به تنبلی آن چشم می شود.
علائم استرابیسم چیست؟
علامت استرابیسم انحراف ظاهری چشم هاست. گاهی کودکان و بزرگسالان چشم خود را در نور آفتاب نیمه بسته نگاه می دارند یا برای استفاده از هر دو چشم سر و صورت خود را به یک طرف خم می کنند تا چشم های خود به طور همزمان استفاده نمایند. گاهی چانه را بالا یا پایین نگه می دارند. شایع ترین آن در بزرگسالان دو بینی است. برخی از بزرگسالان مبتلا به استرابیسم دچار خستگی چشم و سر درد به هنگام مطالعه می شوند.
اهداف درمان استرابیم در اطفال چیست؟
• حصول بینایی خوب و همزمان در هر دو چشم
• درمان انحراف چشم و تصحیح موقعیت سر و صورت و چانه
• بهبود شرایط از نظر بینایی
جراحی استرابیسم چگونه انجام می شود؟
چشم پزشک برش کوچی در بافت پوشاننده چشم (ملتحمه) ایجاد می کند تا به عضلات چشمی دسترسی پیدا کند. طی جراحی عضلات جابجا می گردند که بستگی به نوع انحراف دارد. عقب بردن عضله سبب تضعیف اثب عضله می شود و کوتاه کردن عضله سبب تقویت عضله می شود. انجام عمل جراحی ممکن است برای یک یا هر دو چشم ضروری باشد. مدت زمان لازم برای بهبود پس از جراحی کوتاه است به نحوی که بیماران معمولاً پس از یک هفته می توانند فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرند.
عوارض جراحی استرابیسم چیست؟
خطرات جراحی استرابیم بسیار کم هستند اما مانند همه جراحی ها دیگر مشکلات احتمالی وجود دارند. این مشکلات ممکن است شامل واکنش نامطلوب نسبت به بیهوشی (استفراغ)، عفونت، خونریزی، اسکار، کاهش بینایی و عدم تصحیح کافی انحراف باشد. گاهی تعداد عضلات عمل شده زیاد و سن بیمار زیاد باشد، کاهش خون رسانی بوجود آید باعث علائم التهابی در چشم خواهد که خطرناک است و باید هرچه زودتر درمان شود در موارد بسیار نادر احتمال سوراخ شدن کره چشم و رفتگی عضله هنگام دوختن و جابجا کردن عضله وجود دارد.
اکنون که با لطف خدا عمل جراحی چشم شما با موفقیت انجام شده است ضروری است نکاتی را جهت بهبود بینایی و جلوگیری از عارضه به خطر بسپارید، معمولاً عصر یا فردای روز عمل، چشم های شما باز خواهد شد و بعد از آن اگر قبلاً عینک داشتید از آن استفاده خواهد کرد:
• در تاریخ های تعیین شده جهت معاینه مراجعه کنید و تعداد روزهای بعد از عمل را به خاطر بسپارید معمولاً روز اول هفته 6.3.1 معاینه خواهید شد (برحسب نظر پزشک).
• مصرف قطره های چشمی حداکثر 1تا2 ماه پس از عمل لازم است. قطره های بعد از عمل انحراف، قطره ضد التهاب کورتونی با غیر کورتونی و آنتی بیوتیک است که به طور معمول 4 بار در روز استفاده خواهند شد و بر حسب بهبودی قرمزی و التهاب چشم آهسته آهسته کم و قطع می شود.
• در هر مراجعه داروهای مصرفی بخصوص قطره ها را با خود بیاورید و نام آنها را یاد بگیرید. چون ممکن است به علت تشابه ظاهری برخی قطره ها آنها را جابه جا مصرف کنید. دقت کنید برچسب روی قطره ها کنده نشود.
• میزان مصرف قطره ها را حتماً از پزشک سوال کنید زیرا هر ویزیت برحسب وضعیت شما میزان قطره ها کم یا زیاد خواهد شد. فواصل خواب (6-5ساعت) لازم نیست برای چکاندن قطره از خواب بیدار شوید.
در هنگام چکاندن قطره ها در چشم نکات زیر را رعایت کنید:
الف-در حالت خوابیده یا نشسته روی صندلی سر خودرا به عقب خم کنید. پلک پایین را کشیده و یا با فشار دادن قطره چکان یک قطره از دارو را داخل چشم بچکانید. توجه داشته باشید که بیش از یک قطره در چشم جا نمی گیرد و زیادی آن از چشم خارج شده خواهد شد.
ب-بعد از چکاندن قطره باید مدتی(40-30ثانیه)پلک چشم را بسته نگه دارید و از پلک زدن های شدید خودداری کنید تا قطره بتواند جذاب گردد.
پ-موقع چکاندن قطره باید مواظب باشید که ظرف قطره خیلی به چشم نزدیک نشود زیرا باعث می شود قطره با مژه ها و پلک چشم تماس حاصل کرده وآلوده شود.
ت-در صورتیکه نوبت استفاده از قطره ها همزمان باشد پس از مصرق قطره اول2 تا 5 دقیقه صبر کنید تا اثر لازم در چشم را داشته باشد و سپس قطره بعدی را استفاده نمایید.
• حتماً در هر مراجعه عینک قبلی و خلاصه پرونده خود را بهمراه داشته باشید. اگر قبلاً در جای دیگری عمل شده اید حتماً کپی شرح عمل آن جا را به همراه بیاورید.
• نماز خواندن از روز عمل با تیمم بلامانع است ولی تا یک هفته از سجده کردن خودداری نمایید و مهر را با دست به پیشانی نزدیک کنید (دقت شود از خاک برای تیمم استفاده نشود).
• زمان حمام کردن را حتماً از پزشک خود سوال کنید. اگر عمل انحراف چشم با عارضه ای همراه نباشد بعد از روز سوم تا پنجم میتوانید حمام کنید ولی موقع شستشوی سر و صورت باید چشم ها را بسته نگه دارید.
• مطالعه و تماشای تلویزیون و فعالیت های عادی زندگی از روز5-3 بعد از عمل با نظر پزشک معالج بلامانع است.
• بعد از عمل مسافرت با هواپیما یا هر وسیله دیگری با احتیاط و نظر پزشک بلامانع می باشد.
• عینک دائمی یا تغییر شماره عینک معمولاً 6 هفته بعد از عمل تجویز می گردد و اگر زودتر لازم باشد پزشک شما آن را نسخه خواهد کرد.
• پیدایش درد همراه با اشک ریزش و ترس از نور و قرمزی شدید چشم ها و افت دید ناگهانی در طی72-24 ساعت پس از عمل جراحی خطرناک است و باید فوراً به پزشک مراجعه و در صورت عدم دسترسی به پزشک خودتان به قسمت اورژانس بیمارستانی که در آن عمل شده اید تلفن یا مراجعه کنید تا فوراً پزشک شما را خبر کنند.
- Friday, 06 April 2018
- Hits: 4411
سارکوئیدوز بیماری است که می تواند قسمتهای مختلف بدن را درگیر کند. اما اغلب ریه ها چشم و پوست را مبتلا می سازد. گاهی اوقات تنها در یک قسمت از بدن علامتی ایجاد می کند و گاهی همزمان در چندین قسمت بدن علائمی را بروز می دهد. سارکوئیدوز در هر سنی رخ می دهد. متاسفانه علت سارکوئیدوز هنوز مشخص نشده است.
علائم
علایم این بیماری بسیار متغیر است. غالباً بطور ناگهانی با احساس تب، ضعف و همچنین برآمدگی های سرخ رنگ دردناک در ناحیه ساق پا، مچ پاها شروع می شود. چشم ها گاهی دردناک و گاهی بینایی ضعیف می گردد. غده های لنفاوی ممکن است بزرگ شود که می توان آنها را بصورت توده های دردناک در گردن زیر بغل و کشاله ران با دست احساس کرد.
تشخیص
عکس برداری از قفسه سینه برای بررسی ریه و بویژه غده های لنفاوی به تشخیص کمک می کنند. آزمایش های خون و آزمایش های ظرفیت تنفس خاص برای بررسی چگونگی عملکرد ریه نیز انجام می گیرد. نمونه برداری(بیوپسی) از عضو درگیر بهترین روش برای تشخیص این بیماری است.
مدت بیماری
علائم بیماری می تواند خفیف و خود به خود شونده باشد و می تواند مسیر پیش رونده داشته باشد.
درمان
استفاده از استروئیدها (کورتون) در دمان سارکوئیدوز موفقیت آمیز است. در صورت نیاز مصرف کورتن می تواند ادامه یابد. احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد.
سیر بیماری
در تعداد محسوسی از بیماران، معمولاً بیماری بدون درمان فروکش می کند و شاید برنگردد. در تعدادی از بیماران درمان با استروئیدها ادامه می یابد و در تعدادی دیگر نیاز به درمان نگهدارنده خواهند داشت.
- Monday, 02 April 2018
- Hits: 3741
پوکی استخوان بیماری از دست رفتن تراکم استخوانی و یا نازک شدن استخوان است که این نازک شدن باعث ضعف استخوان ها و در نهایت شکستگی آنها می شود. استخوان ها دائماً در وضعیت تحلیل رفتن و رشد مجدد هستند. در اغلب مردم از حدود سن 30 سالگی تحلیل استخوان ها به آرامی آغاز می شود. این تحلیل رفتن می تواند منجر به بروز عارضه پوکی استخوان شود. در این حالت استخوان ها باریک و شکننده شده و ممکن است به راحتی بشکند.
مواد اصلی تشکیل دهنده استخوان، پروتئین ها و کلسیم هستند.
به طور کلی به لحاظ ساختاری دو نوع استخوان در بدن وجود دارد. استخوان های فشرده و استخوان های اسفنجی، هر استخوان در بدن هردو نوع بافت استخوانی را به میزان متفاوت داراست. اولین علائم و نشانه های پوکی استخوان معمولا در استخوان هایی دیده می شود که بیشترین بخش آنها را بافت اسفنجی تشکیل می دهد. این استخوان ها شامل استخوان لگن، ستون فقرات و استخوان های مچ دست هستند. نشانه های این بیماری که ممکن است در آینده بروز کند عبارتند از: کمر درد، ترک استخوانی، درد و نرمی استخوان، عدم تناسب دندان مصنوعی دردهان، خم شدن ستون فقرات به سمت جلو و ایجاد قوز پشت، کاهش قد و درد گردن و... هستند.
عوامل موثر در پوکی استخوان
• جنسیت: زنان بسیار بیشتر از مردان به پوکی استخوان و شکستگی ناشی از آن دچار می شوند.(در واقع 4برابر آقایان) زیرا زنان از ابتدا تراکم استخوان کمتری دارند.
• سن: با افزایش سن احتمال بروز پوکی استخوان بیشتر می شود. بعد از 45سالگی به ازاء هر سال 05/%کاهش تراکم استخوان در هر دو جنس دیده می شود.
• شروع یائسگی: استروژن هورمون زنانه ای است که از کاهش توده ی استخوان جلوگیری می کند. استروژن در تخمدان ها بعد از یائسگی متوفق می شود، در نتیجه از دست رفتن توده استخوان تسریع می شود.
• سابقه خانوادگی: اثر وارثت بر پوکی استخوان بسیار مهم است.
• استخوان بندی ظریف و کوچک: بانوانی که دارای استخوان های کوچک بوده،کوتاه قد و یا لاغرند، به خاطر وجود توده ی استخوانی کمتر، بیشتر از خانم هایی چاق یا افرادی که اسکلت بندی درشتی دارند مستعد ابتلا به پوکی استخوان می باشند.
• ابتلا به بعضی بیماری ها: پوکی استخوان به طور معمول در افرادی که اختلالات هورمونی و متابولیسمی مانند بیماری های مزمن کبد و کلیه، دیابت نوع1، افزایش هورمون تیروئید و پارتیروئید، اختلالات رشد و هورمون های جنسی دارند دیده می شود. التهاب روده و بیماری هایی که ایجاد اختلال درجذب مواد غذایی کند و نیز اسهال مزمن منجر به پوکی استخوان می شوند. در بی حرکتی به مدت طولانی، بی اشتهایی عصبی، افرادی که عضو پیوندی دریافت می کنند و برخی سرطان ها هم پوکی استخوان دیده می شود.
• پوکی استخوان فاقد علامت است تا هنگامی که شکستگی رخ دهد. هرچند 90%شکستگی های لگن به دنبال سقوط رخ می دهد. دو سوم از شکستگی های مهره ای به صورت خاموش هستند و با یک استرس کوچک مانند بلند کردن اشیاء، عطسه و یا خم شدن که حتی زمان آن را بیمار به خاطر ندارد، اتفاق می افتند. شکستگی های مهره ای حاد می تواند سبب درد کمر شوند که با مصرف داروهای ضد درد و فیزیوتراپی در عرض چند هفته بهبود می یابند. در بسیاری از موارد،تنها علامت پوکی استخوان می تواند درپشت، پس از ایستادن طولانی مدت باشد که با استراحت در بستر بسرعت برطرف می شود.
تشخیص پوکی استخوان
این بیماری معمولا با عکس های معمول رادیولوژی مشخص نمی شود، مگر این که بیش از 30 درصد از استخوان از بین رفته باشد. با روش اندازه گیری ترکم استخوان در لگن، ستون فقرات یا کل بدن پوکی استخوان تشخیص داده می شود.
تغذیه مناسب در پوکی استخوان
برای جلوگیری از پوکی استخوان باید در مواد غذایی که مصرف می کنیم،کلسیم کافی وجود داشته باشد(پروتئین ،منیزیوم،روی،ویتامین آ و ویتامین ث همه برای سلامت استخوان ضروری اند.)
البته کلسیم و ویتامین دی هرگز نباید به تنهایی به عنوان درمان پوکی استخوان به کار رود. ویتامین D مورد نیاز برای گروه های مختلف سنی متفاوت است. مصرف پروتئین، به ویژه در زنانی که شکستگی ناشی از پوکی استخوان داشته اند یک جزء مهم توصیه های تغذیه ای است.
مواد غذایی حاوی کلسیم:
گروه لبنیات: کشک، پنیر، ماست، شیر، (کره،خامه،سرشیر محتوای کلسیم ناچیزی دارند.)
گروه گیاهان: بادام، قندق، کنجد، برگ تربچه، جعفری، کلم پیچ، گل کلم
گروه مواد غذایی دریایی: صدف ، ماهی
رژیم غذایی متعادل و مناسب در پیشگیری از پوکی استخوان
• روزانه 4-2قسمت شیر یا فرآورده های آن را بخورید.
• زیاد گوشت نخورید.
• از سیگار و الکل استفاده کنید.(سیگار باعث اختلال در رشد سلول های سازنده استخوان می شود و الکل باعث دفع کلسیم از بدن می شود)
• نمک زیاد مصرف مصرف نکنید.
در صورت عدم تحل شیر، ماست و پنیر و کشک جایگزین های خوبی هستند.پیاله ای ماست یا دو قطعه پنیر (اندازه دو قوطی کبریت) تقریباً معادل یک لیوان شیر کلسیم دارند. در افرادی که نمی توانند از مواد حاوی کلسیم استفاده کنند یا غذاهای کلسیم دار به مقدار کافی نمی خورند باید قرص کلسیم تجویز شود.
درمان از طریق نرمش و ورزش
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش هایی که با تحل وزن بدن همراهند مانع از پوکی استخوان می شوند. این بخش ها عبارتند از: راه رفتن، راهپیمایی، دوی آهسته، نرمش (ایروبیک) تنیس.
• قبل از آغار برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید فعال باشید، حتی اگر نمی توانید مرتبا ورزش کنید، یک قدم زدن سریع روزانه به کاهش از دست دادن استخوان کمک می کند. تعادل و چالاکی خود را بهبود بخشید که می تواند مانع از زمین خوردن شما گردد.
سایر اقداماتی که می توانید در مقابله با پوکی استخوان انجام دهید عبارتند از:
• سیگار نکشید برای ترک سیگار برنامه ریزی کنید.
• به قدر مناسب در برار نور آفتاب قرار بگیرید، بدن شما وقتی ویتامین Dمی سازد که پوستتان در معرض نور آفتاب قرار گیرد.
• حتی الامکان از مصرف نوشابه و قهوه خودداری کنید، اگر قهوه می نوشید آن را با شیر مصرف کنید.
• وزن خود را کنترل کنید.