ستون مهره ها شامل مهره های گردنی، سینه ای، کمری و ساکروم می باشد. در حد فاصل مهره ها لایه های غضروفی به نام دیسک وجود دارد که به علل ارثی (مانند اختلالات ساختمانی) و یا فشارهای حین کار یا ضربه یا وضعیت بد در بدن ممکن است دچار بیرون زدگی از فضای بین دو مهره شود. در صورتی که این بیرون زدگی وارد کانال نخاعی شود باعث فشار یا تنگی در کانال نخاعی می گردد که علائمی مانند درد و بیحسی در اندامهای تحتانی و در موارد شدید اختلالات ادراری و مدفوعی ایجاد می کند.  

 

 

در مراقبت پس از جراحی دیسک کمر، بیمار باید قادر باشد از زخم ناحیه جراحی مراقبت به عمل آورد. برای این کار:

 

محل های بخیه شده را تمیز و خشک نگه دارد و با پانسمان خشک روی آن را بپوشاند.
در صورت شک به عفونت نظیر تب، قرمزی محل جراحی و یا ترشح و افزایش درد به پزشک مراجعه کند.
بیمار بعد از هفت روز از عمل اجازه حمام رفتن دارد و در صورت عدم مشکل 12 روز بعد از عمل بخیه ها کشیده می شود.
فعالیتهای خود را تعدیل و اصلاح نماید.
بیشتر از سی دقیقه در وضعیت نشسته و یا ایستاده باقی نماند.
از رانندگی به مدت طولانی اجتناب کند.
از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند خودداری کند.
از خوابیدن در وضعیت دمر (رو به شکم) خودداری کند.
از تشک مناسب استفاده کند و حفاظهای مناسب برای صندلی انتخاب کند.
دستورات پزشک را در زمینه بلند کردن اشیا، بالا رفتن از پله، رانندگی، فعالیتهای جنسی، و ورزش رعایت کند.
روشهای آرامسازی و کاهش استرس را تمرین نماید.

 

Login Form - Test